ครุสติสถาน

ครุสติสถานเป็นสถานที่บำเพ็ญภาวนาปฏิบัติสมาธิที่ตั้งอยู่บนพื้นที่ที่ค่อนข้างมีข้อจำกัด ทั้งเรื่องรูปร่างพื้นที่ที่เป็นรูปตัวL อยู่ติดกับคลองและรอบๆพื้นที่ยังมีเสียงรบกวนจากรถและเรือ ดังนั้นการจัดวางโซนของอาคารหรือลักษณะของอาคารจึงเป็นไปด้วยข้อจำกัด

ลักษณะการวางผังนั้นจะคำนึงถึงปัญหาเรื่องเสียงเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากครุสติสถานเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม ปฏิบัติสมาธิ ซึ่งจำเป็นต้องมีความเงียบและผ่อนคลายสูง จะสังเกตเห็นว่าฝั่งที่มีเสียงรบกวนจะถูกวางเป็นพื้นที่ส่วนห้องพักมากกว่า และส่วนที่ต้องการความเงียบมากๆจะถูกจัดให้อยู่ลึกเข้าไปให้ห่างจากการถูกรบกวนจากเรือที่แล่นผ่านคลอง

เมื่อเดินเข้ามาในเขตของครุสติสถานแล้ว มุมมองแรกที่เราจะได้พบคือ ศาลาริมน้ำเล็กๆ นั้นก็เป็นเพราะความตั้งใจที่อยากให้คนที่เข้ามาปฏิบัติธรรมได้รับความรู้สึกโล่ง โปร่ง สบาย มองทะลุผ่านศาลาไปได้ จึงไม่ใช้อาคารทึบตันมาวางขวางไว้

ภายในอาคารที่พักเนื่องมาจากการมีพื้นที่เล็ก อาคารจึงจำเป็นต้องเล็ก ทำให้ทางเดินในอาคารเล็กและมืด แต่ความมืดนั้นถูกจัดการด้วยการเปิดช่องทางเดินทะลุไปทั้งอาคารและยังเปิดช่องกระจกด้านบนเพื่อเพิ่มพื้นที่ให้แสงเข้ามาในอาคารได้ และเนื่องจากพื้นที่อยู่ติดริมคลองทำให้มีความชื้นสูง จึงจำเป็นต้องมีการจัดการเรื่องความชื้นด้วยการเปิดช่องลมผ่านทะลุทั้งอาคารและมีจั่วอาคารยกสูงขึ้นเพื่อระบายความร้อนและความชื้นที่ลอยสูงขึ้น

พื้นที่เดินจงกรมหน้าเรือนที่พัก ใช้ต้นไม้โค้งเป็นซุ้มแบ่งเป็นช่องๆให้คนเดินได้หนึ่งคน เพื่อให้รู้สึกใกล้ชิดกับธรรมชาติเวลาทำสมาธิและแบ่งเป็นช่องๆเพื่อไม่ให้ถูกรบกวนจากคนรอบข้าง

การจัดการความร้อนช่วงบ่ายด้วยการกรองแสงผ่านต้นไม้ สู่ชายคา มู้ลี้ และช่วงระยะก่อนถึงผนัง ซึ่งสามาถจัดการเรื่องแสงแดดที่เข้าถึงอาคารได้ดี

และเรื่องออกแบบให้สอดคล้องกับวัฒนธรรมครอบครัวก็เช่น บ้านที่เติบโตมาหันหน้าหาคลองและอาบน้ำกันกลางแจ้ง และชอบให้มีชานใหญ่ๆไว้ดูดาว สังสรร และการที่ชอบเล่นน้ำฝน เป็นต้น 

เป็นที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่สนใจในเรื่องสถาปัตยกรรมเขตร้อนชื้นคือ การจัดการเรื่องความชื้นของเรือนที่พักของครุสติสถาน คือ เรื่องการเปิดช่องลมทะลุให้ลมผ่านได้สะดวกและการยกหลังคาสูงเนื่องจากความชื้นลอยตัว